jueves, 9 de mayo de 2013

O conto da miña infancia... Brais Rodríguez.

Brais é un neno moi dulce, cariñoso e moi tímido. O principio tardou en coller confianza con nos, ata parecía que sempre nos miraba de reollo cunha media sonrisa, jeje, pero agora xa perdeu toda a vergonza e deixouse coñecer tal e como é. O seu pai Abel, que nunca viñera a nosa clase, veu esta semana para contarnos o seu conto, e encantounos a súa visita.

Naceu o 15 de Decembro de 2008, chegou dez días antes de tempo xa que tiña previsto chegar con Papá Noel, pero adiantouse un pouquiño e deu a maior alegría Navideña a súa familia. De pequeno era moi bo e comilón, gustáballe durmir na súa hamaca antes de marchar para a cuna e os bibes zapábaos enteiros!.

Presentounos a toda a súa familia: avós, tíos, primos;  e vimos como celebra os seus cumples e as festas do Nadal na súa casa; aínda que tal e como conta o seu pai, a Brais as festas en xeral encántanlle, sobre todo aquelas nas que hai cocheciños de por medio.

Encántalle a auga, de feito nas súas primeiras vacacións en Portugal, non quería saír da piscina. En verán disfruta das tardes na praia, di que lle encanta a area e os xeados. Larpeiro!!!.

Moitas grazas o noso principiño de hoxe e os seus papis por este conto.


No hay comentarios:

Publicar un comentario